Eén van de instrumenten die componist Marc Alberto heel graag wilde was de celesta, een kostbaar en zeldzaam instrument. ‘In het OOG wil ik heel graag neutraal klinkende muziek. Hoe bereik ik dit? Door vlakke instrumenten te gebruiken. De celesta is een prachtig vlak instrument. Het is in tegenstelling tot mijn hoofdinstrument, de saxofoon, verder verwijderd van de stem. Een saxofoon “beweegt” ook als een stem, je houdt er van of niet’.
Marc heeft in zijn studio geen celesta staan, na een kleine speurtocht kwam hij terecht bij het Conservatorium Maastricht en daar mocht hij gebruik maken van het bijzondere toetseninstrument. De celesta combineerde hij in de studio met de harp en de marimba. ‘Ik wilde een “ritmische drive” want dat past goed bij de animatie en dus bij de zoektocht. Door met mijn laptop in het OOG te gaan zitten werken, merkte ik de kracht van de eigen resonantie en toen heb ik de klankkleur nog meer aangepast’.
Marc dook de studio weer in en werkte met live muzikanten op strijkers, klarinet en percussie en dit alles combineerde hij met electronica. ‘Door de compositie en de sound design vult de muziek niet al alles in voor de bezoeker. Dat was immers mijn doel. Ik wil iets laten ontstaan, dat het niet al is ingekleurd en dat er niet van je wordt verwacht dat je met een bepaald antwoord komt of een bepaald gevoel gelijk moet krijgen. Het staat helemaal open’.
Marc heeft in de muziek ook een boodschap verstopt. ‘Dat deed Bach bijvoorbeeld in zijn muziek met zijn naam. Ik heb ook zo’n codering gebruikt, een aantal toetsen correspondeert met een aantal letters en het komt frequent terug in de compositie’, vertelt Marc met een grote glimlach.